Kochaj mnie tak, jak powinieneś

Sylvester, ikona disco, może być najbardziej znany z międzynarodowych singli „You Make Me Feel (Mighty Real)”, „Dance (Disco Heat)”, „Do You Wanna Funk” i „Menergy”, ale przełomowa kariera artysty również przyspieszyła queerowa widoczność w kulturze popularnej. Pozostawił spuściznę, która nadal wpływa na dzisiejszą muzykę pop.

Poprzez fascynujący nowy dokument „Love Me Like You Should: The Brave and Bold Sylvester”, wyprodukowany na potrzeby Pride 2020 przez Amazon Music we współpracy z filmowcem Lauren Tabak i scenarzystą/producentem konsultingowym Barrym Waltersem.

Krótki dokument opisuje życie i czasy Sylvestra Jamesa Jr., znanego jako Sylvester.

Kiedy zobaczyłem Sylvestra, moje życie się zmieniło, moje życie zmieniło się na lepsze. Jako czarnoskóry wesoły, queer,
każdy przebłysk zobaczenia siebie odbitego w naszej kulturze zmienia życie – mówi Billy Porter.

Spuścizna muzyka, który ustanowił nowy precedens dla genderqueer, gejów i czarnych artystów estradowych, powróciła do nowego mini-dokumentu. Historia Sylwestra ponownie ożywa i odkrywany jest prawdziwy zakres jego wpływu – wewnątrz i na zewnątrz przemysłu muzycznego. Jest to kompilacja archiwalnych materiałów filmowych, a także rzadkich klipów z występów, przedstawiających drogę Sylvestra od chórzysty z Los Angeles do twórcy przebojów z lat 70. XX wieku. Zaczynając od jego narodzin w południowo-środkowym Los Angeles, wyznacza przebieg jego przeprowadzki do dzielnicy Castro w San Francisco, a później przełom jako piosenkarza i autora tekstów.

Przeszedł na drugą stronę, był czarnoskórym mężczyzną z płynną płcią w muzyce głównego nurtu. Od tego czasu tak się nie stało. Wielu z nas próbowało – a ja próbuję od 30 lat – nikt nie zrobił tego tak jak Sylvester – twierdzi Billy Porter

Chociaż znaczący wpływ czarnej kultury na muzykę głównego nurtu sięga co najmniej wieku, James był jednym z pierwszych niebinarnych artystów, który osiągnął status supergwiazdy. Jak wskazano w dokumencie, bronił płynności płci na wiele lat, zanim można by to nazwać, poprzez swój nieskazitelny styl i zachowanie. Twórcy filmu uwzględnili również wywiady z siostrą Sylvestra Bernadette Baldwin, piosenkarzem, aktorem i aktywistą Billym Porterem, a także współpracownikami, takimi jak muzyk Peter Mintun, producent i autor tekstów James „Tip” Wirrick, była wokalistka drugoplanowa Martha Wash (Two Tons of Fun/Weather Girls) oraz biograf Sylvestra Josh Gamson.

Sylvester był zawsze przed nami. Robił takie rzeczy, jak rozmowa o małżeństwie z mężczyzną, zanim małżeństwo homoseksualne stało się myślą. Tak odpowiedział Joan Rivers, która określiła go jako drag queen: „Ale ja nie jestem drag queen, jestem Sylvester”. To była płynność płci i płeć niebinarna, zanim naprawdę tam byliśmy – Josh Gamson.

Oprócz wywiadów i jego wersji „God Bless The Child” na bacjground – to muzyczny skarb! Ten rodzaj muzyki kochał bardziej niż disco! – 15-minutowy dokument pokazuje rzadkie archiwalne nagrania Sylvestra, w tym występy w The Stud, historycznym barze dla gejów w San Francisco, który niedawno został zamknięty. Pokazuje również, jak pokaz z 1979 roku w San Francisco War Memorial Opera House był uzdrawiającym, radosnym momentem dla miasta po zabójstwie gejowskiego polityka Harveya Milka. Sylvester zmarł w wieku 41 lat 16 grudnia 1988 roku po długiej walce z chorobą związaną z AIDS. Uczestniczył w paradzie San Francisco Pride na wózku inwalidzkim krótko przed śmiercią, aby okazać solidarność nawet w ostatnich latach życia.
Jednak jego spuścizna nadal żyje…..